2 Maja Dzień Polonii i Polaków za Granicą
W okresie międzywojennym Senat Rzeczypospolitej Polskiej przykładał ogromną wagę do problemu emigracji i spraw związanych z Polonią. Podejmowano różne działania, zmierzające do zintegrowania Polaków mieszkających poza krajem. W 1929 r. odbył się I Zjazd Polaków z Zagranicy, powołano też Radę Organizacyjną, koordynującą inicjatywy służące sprawom polonijnym, jej prezesem został marszałek Senatu Juliusz Szymański.
Ważnym zadaniem Senatu RP, a także współpracujących z nim organizacji pozarządowych, zajmujących się problemami Polaków za granicą (m.in. Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”, Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie”) jest upowszechnianie w kraju, wiedzy o naszych rodakach na świecie, przybliżanie ich historycznego dorobku i obecnych, często znakomitych osiągnięć.
Senat V kadencji powrócił do inicjatywy ustanowienia 2 maja Dniem Polonii i Polaków za Granicą, przesyłając do Sejmu projekt stosownej ustawy (uchwalona 20 marca 2002 r.). W ten uroczysty sposób zaznaczono jedność wszystkich Polaków, mieszkających w kraju i żyjących poza nim. U podstaw inicjatywy senackiej legło przekonanie o potrzebie zachowania łączności z rodakami, którzy żyjąc poza granicami Polski, stanowią blisko 1/3 narodu polskiego. Została ona podjęta także jako wyraz uznania państwa polskiego dla dorobku i wybitnych osiągnięć wychodźstwa w krajach osiedlenia, wyraz hołdu należnego za wkład w odzyskanie przez Polskę niepodległości oraz wdzięczności za pomoc, z jaką nasi rodacy ze świata spieszyli i spieszą nadal w najtrudniejszych dla Polski okresach. Ustawa nawiązuje do przedwojennej tradycji obchodzenia Dnia Opieki nad Rodakami na Obczyźnie i jest wypełnieniem jednej z uchwał podjętych przez II Zjazd Polonii i Polaków z Zagranicy. W ten sposób Senat V kadencji dokończył pracę rozpoczętą przez poprzedników.
Źródło: www.senat.gov.pl
Kategoria: Aktualności
Subskrybuj
Jeżeli spodobał Ci się ten artykuł, możesz subskrybować tą stronę aby otrzymywać podobne artykuły.
