Wielkanoc 2023 w Klubie OSTOJA

Oby tradycji stało się zadość, w Polonii Austriackiej nie mogło zabraknąć tradycyjnego „Jajka” jak nazywa biesiadę Wielkanocną (cykliczną od wielu lat), Pani prezes Klubu Seniorów OSTOJA, Elżbieta Zamojska.
Przy stole wielkanocnym zagościł Konsul Generalny Ambasady RP w Wiedniu, Pan Bartłomiej Rosik, w towarzystwie Księdza Pawła Bonisławskiego i Ks. Błażeja Idaczaka. 

Gościli również przedstawiciele wielu stowarzyszeń polonijnych, Pani Krystyna i Wilhelm Meduna, Najstarsze Stowarzyszenie Polskie w Austrii „Strzecha”, przedstawicielka Kółka Żywego Różańca – Stella Styczeń, artyści: Jurek Popek z małżonką, Jacek Rozmiarek. 
Oraz wiele szacownych osób, działających lub pomagających i sympatyzujących w działalności polonijnej.

Organizatorką i motorem w tym cyklicznym pięknym wydarzeniu Wielkanocnym, podtrzymującą i propagującą w Austrii polskie tradycje jest, niezastąpiona Pani Prezes Elżbieta Zamojska. Dzięki niej możemy zasmakować potraw świątecznych w Wielkanoc i Boże Narodzenie. Potrawy są wykonane domowym sposobem, własnoręcznie, co się ceni w aktualnych zawieruszeniach na świecie.

Święta wielkanocne to wyjątkowy czas, w którym symboliczne obrzędy religijne,
tradycja ludowa i świat przyrody splatają się w jedno.
Chrześcijanie świętują zwycięstwo Jezusa nad śmiercią, przyroda budzi się do życia po zimie, zaś tradycje ludowe zarówno upamiętniają wydarzenia sprzed ponad 2000 lat,
jak i podkreślają naturalne przemiany w przyrodzie – wiosna rozpoczyna nowy cykl życia, obsiewania, zbierania plonów i cieszenia się nimi.

Obserwujmy te przemiany, poznajmy tradycje i zwyczaje,

a rozmawiając o ich znaczeniu zwracajmy uwagę na ten naturalny rytm życia,
któremu wszyscy podlegamy.

Niedziela Palmowa – upamiętnia wjazd Jezusa do Jerozolimy. Tradycyjnie palmy robiono z tych roślin, które rosły nad rzeką – bo płynąca w nich woda dawała roślinom zieleń i życie, te rośliny odradzały się po zimie najszybciej. Była to m.in. wierzba i trawy oraz trzciny nadrzeczne.

Wielki Piątek to dzień wyciszenia. W Kościele nie ma mszy świętej (to jedyny taki dzień w roku), natomiast gromadzą się tam wierni, którzy modlą się w ważnych dla siebie intencjach. W niemal każdym polskim kościele jest nocne czuwanie przy grobie Jezusa, którego pilnują strażnicy (strażacy, harcerze, żołnierze). Dawniej piątkowe modlitwy były bardziej widowiskowe. Pojawiały się procesje grzeszników odzianych w worki żałobne, którzy kładli się krzyżem na podłodze i przepraszali za swoje grzechy.

Wielka Sobota to Wigilia Wielkanocy. Podczas nabożeństwa w tym dniu święci się ogień, wodę i ciernie. Ogień symbolicznie spala to, co stare, woda daje życie. Dawniej wodą spryskiwano dom, by rok był spokojny. Podsycano ogień i wrzucano do niego leszczyny. Popiół rozrzucano w dniu pierwszej orki, co miało zapewnić szczęście i dostatek. Dziś ogień pełni inną rolę, służy do odpalenia paschału, czyli wielkiej świecy, która pali się aż do końca świąt Wielkiej Nocy. Paschał stoi tuż przy ołtarzu.

Sobota to również dzień święcenia pokarmów. Zgodnie z tradycją święconka powinna zostać przygotowana już w Wielki Piątek.

Do koszyczka wkładamy:

• baranka – symbol zmartwychwstałego Chrystusa,
• jajka – symbol rodzącego się życia,
• chrzan – symbol siły,
• wędlina – symbol płodności i dostatku,
• ser – symbol zdrowia dla zwierząt hodowlanych,
• sól – symbol oczyszczenia domostwa od złego oraz istota prawdy,
• ciasto (babka) – symbol wszechstronnych umiejętności.

  Red. & Foto: Barbara Kalczyńska

                         

Kategoria: Z kraju i ze świata