Pomoc dla dzieci emigrantów.

Twoi rodzice (lub jedno z nich) wyjechało za granicę, a Ty zostałeś w Polsce. Przed ich wyjazdem nie wiedziałeś, jak to będzie. Być może myślałeś, że tak trzeba, bo sytuacja finansowa Twojej rodziny nie była najlepsza. Być może prosiłeś ich, by zostali, a może rodzice od razu powiedzieli Ci, że nie ma takiej możliwości i w ogóle nie chcieli z Tobą o tym rozmawiać. Wyjechali.

Być może teraz mieszkasz sam, a może z kimś dorosłym z dalszej rodziny, z jakimś znajomym rodziców. Dorastanie z rodzicami na odległość jest trudne. Wymaga dużej samodzielności, odpowiedzialności. Jeśli Twoja sytuacja jest podobna do sytuacji Piotrka, Pauliny, Huberta, Oli – pamiętaj o swoich uczuciach, o swoich potrzebach, swoich prawach.

Więcej na ->  www.wyjechali.pl 

Masz prawo przeżywać:

• – złość – że rodzice wyjechali, że wyjechali bez ciebie lub że rodzeństwo mieszka z nimi a Ty jesteś w Polsce,
• – smutek – gdy chciałbyś wrócić do domu i być w pełnej rodzinie,
• – radość – gdy rodzice Cię odwiedzają, gdy Ty ich odwiedzasz lub gdy rozmawiacie na Skype’ie
• – tęsknotę – gdy pomyślisz o tym, jak mogłoby być, gdyby byli z Tobą
• – strach – gdy nie możesz sobie poradzić z obowiązkami, wymaganiami,
• – dumę – że tak dobrze sobie radzisz, mimo trudności,
• – wstyd – że inni mają rodziców na co dzień, gdy ktoś Ci dokucza przypominając, że jesteś sam,
• – żal – że nie ma ich przy Tobie, że nie widzą jak dorastasz, dojrzewasz,
• – wszystkie inne uczucia, które odczuwasz, które u siebie rozpoznajesz, a czasem nie umiesz nazwać, co to takiego.

Wymagaj od rodziców – powiedz im czego potrzebujesz.

Powiedz, że potrzebujesz, by:

 

• – systematycznie kontaktowali się z Tobą, nie robili długich przerw w kontakcie ,
• – kontaktowali się z Tobą obydwoje (a nie ma zmianę),
• – zawsze odbierali połączenia od Ciebie albo oddzwaniali jak najszybciej,
• – codziennie do Ciebie dzwonili, pisali na Skype’ie, budzili Cię rano do szkoły, mówili Ci dobranoc,
• – nie mówili, że masz nie tęsknić, nie przesadzać, nie okazywać uczuć,
• – nie wymagali od Ciebie dorosłości za wszelką cenę, bycia dzielnym, samodzielnym, ani nie zmuszali Cię, byś ukrywał, że wyjechali,
• – nie namawiali Cię do wymyślania, kłamania na temat ich wyjazdu,
• – sami wyjaśnili Twoim nauczycielom, sąsiadom, że wyjechali i czemu,
• – nie unikali kontaktowania się z instytucjami, urzędami – jako Twoi rodzice
• – interesowali się Tobą, Twoimi przyjaciółmi, sukcesami, trudnościami (a nie tylko kontrolowali),
• – brali pod uwagę Twoją opinię na temat ważnych spraw i zmian w życiu waszej rodziny,
• – informowali Cię kiedy przyjadą, kiedy wrócą, co planują na przyszłość,
• – zmienili swoją decyzję na temat wyjazdu, gdy powiesz im, że jest Ci zbyt trudno,
• – rozumieli Twoją trudną sytuację, wspierali Cię, pomagali, a gdy trzeba by przyjechali natychmiast,

Pamiętaj, że masz prawo czuć to, co czujesz, myśleć to, co myślisz o ich wyjeździe!

Tagi: polski portal w Austrii, pomoc dla dzieci emigrantów, pomoc dzieciom za granicą, problemy emigracji

Kategoria: Archiwum /, POMOC, Z kraju i ze świata