Uroczystość wręczenia dyplomów oraz zaświadczeń.

Po pozytywnie zdanym egzaminie dyplomowym w dniu 15 października, przy udziale Jego Magnificencji Rektora Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej im. W. Korfantego, prof. Krzysztofa Szaflarskiego oraz Pani Dziekan Wydziału Zamiejscowego GWSH w Wiedniu dr Teresy Rduch-Michalik, odbyła się uroczystość wręczenia dyplomów, która odbyła się 16 października 2016 r. (niedziela) o godzinie 10:30 w Favoriten Volkshochschule, Arthaberplatz 18, Wien podczas Inauguracji Roku Akademickiego 2016/17.

Podczas tej uroczystości zostały wręczone zaświadczenia o pozytywnie zdanym egzaminie dyplomowym i uzyskaniu tytułu licencjata.

Małgorzata Kudlicki wygłosiła mowę pożegnalną, na zakończenie wręczenia dyplomów.
Magnificencjo Rektorze, Szanowna Pani Dziekan,
Szanowni Profesorowie, Dostojni Goście,
Drogie Koleżanki i Koledzy

Dzisiejszy dzień jest wyjątkowy dla nas, studentów 3ciego roku naszej uczelni. To uroczystość wręczenia dyplomów podczas inauguracji roku akademickiego, która jest jedną z najważniejszych uroczystości uczelni. Wręczenie dyplomów, to przystanek dla nas  na ścieżce edukacyjnej. Staramy sobie uzmysłowić, jaką drogę wspólnie już przebyliśmy i na jakim etapie się znajdujemy.
Jest mi niezmiernie miło, że przypadł mi zaszczyt przygotowania i wygłoszenia mowy pożegnalnej w imieniu Absolwentów III roku Wydziału Zamiejscowego GWSH w Wiedniu.

Na naszej uroczystości wręczenia dyplomów pragniemy serdecznie powitać:

Jego Magnificencję, Rektora Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej imienia Wojciecha Korfantego w Katowicach
Profesora Krzysztofa Szaflarskiego
Szanowną Panią Dziekan  Wydziału Zamiejscowego GWSH w Wiedniu- Dr Teresę Rduch- Michalik
Szanownego Pana Dziekana  Wydziału Zamiejscowego GWSH w Ostrawie docenta doktora Jacka Pykę
Szanownego Pana Profesora, Radosława Zenderowskiego
Szanownych Profesorów, Doktorów i Magistrów Uczelni

Cieszymy się z obecności
Szanownego wicedyrektora Instytutu Polskiego w Wiedniu
Doktora Bogdana Wrzochalskiego
Pragniemy serdecznie powitać:
Dostojnych Gości
oraz Was, Drogie Koleżanki i Koledzy, Wasze Rodziny i przyjaciół

Wydawałoby się, że dopiero wczoraj przekroczyliśmy próg naszej uczelni …
Wydawałoby się, że tak nie dawno jechaliśmy stłoczeni w autobusach, metrze, samochodowych korkach, by dotrzeć na naszą uczelnię– jak się okazało – naszą polską przystań w Wiedniu, na kolejne 3 lata. Miejsce ciągłości z Macierzą, które było świadkiem naszych radości i smutków, zdanych egzaminów i zdenerwowania tych mniej udanych.
To jakby kawałek naszej Ojczyzny, gdzie mogliśmy kształcić się w naszym ojczystym języku w celu podtrzymania więzi intelektualnej, więzi emocjonalnej z krajem pochodzenia naszych przodków, gdzie zawiązały się na trwałe polskie przyjaźnie.

Uczelnia ma w sobie podobieństwo do matki. Podobna jest do niej przez troskę macierzyńską. Ta troska jest natury duchowej: rodzenie młodego pokolenia do wiedzy, do mądrości, kształtowanie umysłów i serc.
Tę piękną metaforę wyjaśniał Nasz Święty -Jan Paweł II, dowodząc, że powołaniem każdej uczelni jest służba prawdzie: jej odkrywanie i przekazywanie innym.. To szczególne postrzeganie uczelni: jako miejsca nie tylko poznawania i przekazywania prawdy, ale także formowania człowieka,  nasz Papież Święty Jan Paweł II podkreślał wiele razy w swym apostolskim nauczaniu.
My, absolwenci III roku tej macierzyńskiej troski głęboko doświadczyliśmy. Tak, mieliśmy ogromne szczęście być pod skrzydłem pedagogicznym naszej drogiej Pani Dziekan. To ona z matczyną troską czuwała nad nami, opatrywała  swoim dobrym słowem nasze zranione serca,  ciężko poturbowane losami życia.

Droga Pani Dziekan, za każdy okruch Matczynego serca,  pragniemy z głębi naszych serc podziękować.

Szczególny ukłon kierujemy dzisiaj w stronę naszego  drogiego Promotora – Profesora Radosława Zenderowskiego, który zwłaszcza w ostatnich tygodniach był 24 godziny na dobę  do naszej dyspozycji. Gigant wiedzy  i człowieczeństwa, Profesor Radosław Zenderowski z szacunkiem otwarty na nasze inspirujące pomysły pisania pracy dyplomowej.
Pisanie pracy dyplomowej pod okiem Profesora Zenderowskiego to  czas  niezapomnianej przygody edukacyjnej, czas fascynacji wspólnym, twórczym działaniem i przyjaźnią.

Szanowny Panie Profesorze, serdecznie dziękujemy!
Mówiąc o nauce pragniemy złożyć najszczersze podziękowania wszystkim Profesorom, Doktorom i Magistrom, którzy przez te 3 lata ofiarnie towarzyszyli nam na ścieżce edukacyjnej kariery.

Dziękujemy za chwilę wsparcia i za mobilizację.
Dziękujemy za to, że choć nie zawsze było łatwo, to nigdy nie poddali się Państwo w przekazywaniu nam wiedzy i wartości, dzięki czemu wyjdziemy z tej uczelni ubogaceni.

Nasze podziękowania kierujemy do Profesora Liszki, dzięki któremu doświadczyliśmy żywej lekcji historii.
Profesora Liszki nie ma wśród Profesorów naszej uczelni.

Z głębi serca podziękowania składamy również Śp. Doktorowi Januszowi Rychlewskiemu, który z lekkością wyborowego tenisisty wprowadził nas w zawiłe tajniki finansów.
Szczere podziękowania pragniemy złożyć naszym Paniom z Dziekanatu, które często z uporem musiały tłumaczyć nam po kilka razy tę samą rzecz, by pomóc nam przedrzeć się przez niezrozumiałe (często denerwujące nas) zawirowania administracyjne. Dziękujemy i przepraszamy – no, ale bez nas to jednak byłoby nudno.
Szczególne podziękowania kierujemy do naszych Drogich Rodzin, które były i są dla nas fundamentem owocnej pracy w procesie edukacyjnym.
Z tego miejsca pozwolę sobie podziękować także moim wspaniałym Koleżankom i Kolegom. Jesteście niepowtarzalni, wspaniali i kochani.

Ukończenie studiów na poziomie licencjatu jest dla nas zakończeniem pewnego etapu w życiu, nasza 3 -letnia droga dobiegła końca. Teraz każdy z nas staje przed wyborem nowej drogi życiowej i zawodowej. Opuszczamy mury tej Uczelni, ale wszystkie spędzone tu chwile będziemy chcieli ocalić od zapomnienia. Zabieramy ze sobą bagaż bogatych doświadczeń i wspomnień o szczególnej atmosferze tego miejsca i ludziach, którzy ją tworzyli i tworzą.

Cieszymy się, że Wydział Zamiejscowy GWSH w Wiedniu dynamicznie rozwija się, dając możliwość zdobywania wiedzy coraz większej liczbie młodych Polaków tu, w Wiedniu.

”Nie ma większego bogactwa w narodzie nad światłych obywateli.” podkreślał wychowawca wszechczasów Jan Paweł II

Niech szlachetne ideały tejże Uczelni służą dobru wspólnemu, niech profesorowie, brać studencka i wszyscy pracownicy Uczelni czerpią  ze swej pracy jak najwięcej satysfakcji.

Na koniec pozwolę przywołać sobie słowa Vito Corleone z książki i filmu „Ojciec Chrzestny”, który mówił, że przyjaźń i solidarność są cenniejsze od pieniędzy i prestiżu i władzy. Człowiek sam niczego nie dokona. Dlatego chciałabym, abyśmy wszyscy pamiętali, że przez trzy lata tworzyliśmy razem piękny krąg naszych polskich splecionych serc.

Niech te żywe kwiaty są wyrazem naszej szczerej i gorącej wdzięczności.

Tagi: Egzamin dyplomoway, Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa, Małgorzata Kudlicka

Kategoria: Archiwum /, Z kraju i ze świata